Jeżeli potrzebujesz pomocy naszego chirurga dentystycznego, umów się na wizytę konsultacyjną lub odwiedź nasz gabinet stomatologiczny w Centrum Warszawy. Zadzwoń i umów się na wizytę. Chirurgia plastyczna tkanek miękkich w stomatologii CTG, FGG, zabiegi odbudowy recesji dziąseł, przeszczepy tkanek pod implanty dentystyczne. Implanty zębów – zobacz ofertę: Cena za zabieg: Wszczepienie implantu (w zależności od rodzaju systemu implantologicznego) od 3200 zł: Augumentacja (odbudowa) kości: od 2000 zł: Podniesienie dna zatoki szczękowej: od 2000 zł Stąd też, dla zapewnienia wystarczającej ilości kości w wymiarze pionowym, konieczne jest wykonanie operacyjnego dostępu do zatoki szczękowej od strony jamy ustnej, podniesienie błony śluzowej, która ją wyściela i umieszczenie pod nią odpowiedniego materiału. Niekiedy w czasie tego samego zabiegu można umieścić w kości implanty. Odbudowa kości – czy to trójściennego ubytku kości czy pionowych ubytków kości – oraz regeneracja całej szczęki, to dla nas praca codzienna. Robimy wszystko, aby spełnić marzenia pacjenta o pięknym uśmiechu. Cały proces jest bezpieczny i przeprowadzany przy użyciu nowoczesnych urządzeń medycznych. Tłumaczenia w kontekście hasła "Implanted implants" z angielskiego na polski od Reverso Context: Implanted implants are medically certified, which means that there are no contraindications to perform magnetic resonance imaging. jumlah nol dari seratus juta sepuluh ribu satu rupiah. Różnorodne są elementy, które decydują o decyzji terapeutycznej dotyczącej zębów u pacjentów z zapaleniem przyzębia. Heroiczna walka o zachowanie zęba dotkniętego tą chorobą czy jego ekstrakcja i przyjęcie opcji implantacji za preferencyjną? To dylemat częstszy i poważniejszy, od kiedy coraz częściej jest mowa o implantach o zadowalającej prognozie długoterminowej, a względy ekonomiczne gabinetu nie pozostawiają złudzeń co do korzyści płynących z ich wyboru. Zmiany, jakie dokonały się w ostatnich latach, dotyczące etiologii chorób przyzębia, a tym samym modyfikujące metody ich leczenia i poprawiające prognozę oraz równoległe postępy w zakresie implantologii, spowodowały zmianę w postrzeganiu prognozy krótko- i długoterminowej zębów pacjentów dotkniętych chorobami Zdarza się, że zbyt często pozostawiane wcześniej zęby o prognozie wątpliwej czy nawet niekorzystnej, by odwlec w czasie ewentualne niepowodzenie ruchomego uzupełnienia protetycznego, dzisiaj bywają zbyt pochopnie usuwane i zastępowane implantami. Tylko prawidłowa diagnoza, rozważenie wszystkich czynników ryzyka – miejscowych i ogólnych – oraz (a może przede wszystkim) znajomość oczekiwań pacjenta, także tych w zakresie estetyki, mogą pozwolić na wybór właściwej terapii. Zachowanie zębów własnych pacjenta winno być zawsze priorytetem! Decyzję o usunięciu zęba ze wskazań parodontologicznych podejmuje się często na początku leczenia. Dotyczy to przede wszystkim tych zębów, które są w bardzo zaawansowanym stadium choroby i które równocześnie nie mają znaczenia strategicznego. W przypadku pozostałych zębów (bez względu na zaawansowanie choroby) koniecznie należy odczekać na odpowiedź tkanek na rozpoczętą terapię. U pacjentów, u których mimo podjętych działań leczniczych nie obserwuje się oczekiwanej poprawy stanu tkanek przyzębia, warto powtórnie przeprowadzić skrupulatną diagnozę (zarówno miejscową, jak i uwzględniającą ogólny stan zdrowia). Konieczne jest też drobiazgowe przeanalizowanie przestrzegania zasad higieny oraz codziennej diety. W niektórych przypadkach warto się zastanowić, czy terapia mogła być prowadzona nieprawidłowo. Warto również wówczas rozważyć uzupełnienie diagnostyki o testy mikrobiologiczne (PCR) i immunologiczne, dostarczające informacji o czynnikach ryzyka, a tym samym pomagające w określeniu bardziej prawdopodobnej prognozy leczenia, np. test genetyczny PST (Medical Science Systems). Dzięki niemu można stwierdzić, czy pacjent jest nosicielem genotypu odpowiedzialnego za nadprodukcję IL-1. Genotyp taki predysponuje bowiem do szybszej progresji choroby, a tym samym poważniejszej destrukcji tkanek przyzębia. To niewątpliwie bardzo cenny czynnik prognostyczny, identyfikujący osoby bardziej wrażliwe na obecność płytki bakteryjnej. Uwaga, nie jest to test diagnostyczny! Zidentyfikowanie dodatkowych czynników ryzyka pozwala na wprowadzenie u pacjenta zindywidualizowanej, celowanej i bardzo agresywnej terapii. Wówczas szansa na sukces jest większa. Ponieważ dotychczasowe badania nie wykazały istnienia związku między pozytywnym genotypem IL-1 a wszczepionymi implantami, wydaje się, że właśnie u takich pacjentów implanty mogą się okazać korzystniejszym rozwiązaniem. Pozwala to na zaoszczędzenie kości wyrostka zębodołowego i wyeliminowanie skomplikowanego i długiego leczenia periodontologicznego. Natomiast priorytet zachowawczego traktowania zębów dotkniętych chorobą przyzębia jest łatwiejszy do zastosowania w sytuacji, gdy pacjent rygorystycznie przestrzega higieny jamy ustnej, a efekt estetyczny należy u niego do drugorzędowych. A znów finanse nie przekładają się na wymóg jednorazowej, ostatecznej i długoterminowej funkcjonalnie rekonstrukcji protetycznej. Z czynników miejscowych decydujących o pozostawieniu zęba lub jego usunięciu najważniejsze jest badanie kliniczne. Konieczne jest tutaj zgłębnikowanie kieszonek oraz ocena bilansu radiologicznego. Głębokość kieszonek dziąsłowych pozwala ocenić poziom utraty więzadła, a zdjęcia RTG uzupełniają informację o typ resorpcji, ewentualną patologię korzeni i miazgi zębowej. Badanie tomograficzne i skaner są zalecane tylko w przypadku, gdy ekstrakcja zęba miałaby poprzedzać z góry przewidywaną implantację. Rutynowe leczenie periodontologiczne nie wymaga korzystania z TK ani CBCT. Ruchomość zęba, podobnie jak wygląd dziąsła wokół niego w trakcie badania klinicznego mają znaczenie drugorzędowe. Stopień ruchomości nie ma dużej wartości diagnostycznej i nie ma wpływu na prognozę! Bardzo duże znaczenie strategiczne dla zęba mają: rozległość zmiany kostnej, stopień zajęcia furkacji (dotyczy zębów odcinka bocznego), ewentualne złamania, bliskość sąsiednich korzeni, obecność węzłów urazowych, położenie zębów mądrości oraz potrzeba estetyki. Funkcja oraz znaczenie strategiczne zęba Ząb nieposiadający antagonisty, ze znacznym zniszczeniem struktur podtrzymujących, w sytuacji gdy odtworzenie jego funkcji jest niemożliwe lub nie musi być brane pod uwagę ze względów okluzyjnych, należy usunąć. Pozostawienie go z myślą o ewentualnym wykorzystaniu wymaga niejednokrotnie skomplikowanego leczenia przy czysto hipotetycznym sukcesie długoterminowym. Planując uzupełnienie protetyczne, niektóre z zębów o prognozie wątpliwej, które nie są niezbędne w rekonstrukcji protetycznej, również należy usunąć. Jeżeli jednak ząb może pomóc w wykonaniu funkcjonalnego uzupełnienia, okres obserwacji po zastosowanej terapii konieczny do podjęcia ewentualnej decyzji o pozostawieniu go lub usunięciu nie powinien być krótszy niż sześć miesięcy, a najlepiej rok. Stopień zaawansowania choroby Destrukcja kości sięgająca przywierzchołkowej wysokości korzenia lub nawet większa nasuwa często wskazanie do ekstrakcji. Nie zawsze jednak jest ona konieczna. Zęby jednokorzeniowe ze zmianami zaawansowanymi (ważne z punktu widzenia estetyki) mogą być skutecznie unieruchomione za pomocą stałej (najlepiej wewnątrzzębowej) szyny. Już sam fakt nieplanowania uzupełnienia protetycznego jest wskazaniem do ich zachowania. Paradoksalnie to właśnie głównie cechy estetyczne i funkcjonalne odcinka przedniego są trudne do uzyskania przy implantacji. Skłaniają więc one do podjęcia decyzji o pozostawieniu takich zębów parodontalnych i podjęciu próby przynajmniej odsunięcia w czasie decyzji o ekstrakcji. Ważne, by przy stanach najbardziej zaawansowanych podejmować decyzje, opierając się szczególnie na diagnozie wynikłej z badania klinicznego, gdyż na diagnozie radiologicznej zmiany periodontologiczne wraz ze zmianami pochodzenia endodontycznego mogą zbytnio skłaniać do decyzji o ekstrakcji. Nieraz byłoby to zbyt pochopne. Pozostawienie zębów o wątpliwej lub złej prognozie wymaga uwzględnienia ryzyka dużej resorpcji otaczającej kości wyrostka. A to może tylko utrudnić lub wydłużyć później czas wykonania rekonstrukcji protetycznej lub nawet uniemożliwić implantację i w konsekwencji narazi na niepowodzenie ostateczny rezultat kompleksowego leczenia. Taka zaawansowana, uogólniona choroba przyzębia, z brakami zębowymi, której terapia kończy się wykonaniem mostu kompletnego z wykorzystaniem zarówno implantów, jak i zębów własnych pacjenta, jak dotąd wciąż wywołuje wiele dyskusji. Odmienna ruchomość implantów w porównaniu z uzębieniem naturalnym niesie ze sobą szczególne problemy biomechaniczne. Jej celem jest przecież kontrola ruchomości uzębienia własnego pacjenta i przeciwstawienie siłom żucia. Konieczne jest więc tutaj uzyskanie zrównoważonej okluzji. Nieodzowne są również współpraca pacjenta i przestrzeganie regularnych wizyt kontrolnych. Autorzy nie są zgodni co do rezultatów klinicznych takich mostów. Są doniesienia o satysfakcjonujących wynikach długoterminowych, a także o limicie funkcjonalności od 5 do 10 lat. Jako główne przyczyny niepowodzeń wymienia się tutaj te natury biomechanicznej. Pęknięcia, złamania pionowe, często próchnica zębów własnych czy nawrót choroby przyzębia – oto komplikacje skracające funkcjonalność mostu kompletnego. Dotychczasowe obserwacje sugerują, że podejmując się wykonania tego typu konstrukcji, najbezpieczniej jest wykorzystać ząb bez zaznaczonej ruchomości, niewymagający leczenia endodontycznego i protetycznej odbudowy korony. Jeśli chodzi o implanty, filary takiego mostu, elementami trudnymi do analizy są: uzyskanie prawidłowej osi implantacji przy niewielkiej objętości kości w odcinkach tylnych po przeprowadzonych ekstrakcjach zębów objętych chorobą przyzębia, komplikacje natury estetycznej w odcinku przednim, wciąż istniejące ryzyko infekcji bakteryjnej wokół implantów (periimplantitis) u pacjentów perio. Furkacje klasy II i III W przypadku II klasy furkacji standardowym postępowaniem jest wykonanie kiretażu. Często jednak stan miejscowy nie ulega poprawie i po dwó... Artykuł jest dostępny w całości tylko dla zalogowanych użytkowników. Jak uzyskać dostęp? Wystarczy, że założysz bezpłatne konto lub zalogujesz się. Czeka na Ciebie pakiet inspirujących materiałow pokazowych. Załóż bezpłatne konto Zaloguj się Leczenie implantologiczne jest skuteczne, bezpieczne, korzystne dla zdrowia, wyglądu oraz samopoczucia pacjentów. Jednak pomimo tego na temat implantacji krąży wiele nieprawdziwych stereotypów. Dlatego w tym artykule demaskujemy najczęściej powtarzane mity o implantach zębowych. Stomatolodzy polecają wszczepienie implantu zębowego jako jedną z najlepszych metod uzupełniania braków w uzębieniu. Sprawdza się ona zarówno u osoby, która chce zastąpić pojedynczy ząb, jak i u takiej, która cierpi na całkowite bezzębie. Pomimo tego wielu pacjentów odkłada decyzję o leczeniu implantologicznym na później. Dlaczego tak się dzieje? W dużej mierze wynika to z braku wiedzy oraz z błędnych opinii na jego temat, które to wywołują niepotrzebne – i jak się zaraz przekonasz – nieuzasadnione obawy. Mity na temat implantów zębowych i implantologii Mit 1: wszczepienie implantu boli To jeden z najczęściej powtarzanych stereotypów, który nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości. Przez takie przekonanie wielu pacjentów opóźnia konsultację implantologiczną. Zapewniamy Cię, że nie ma się czego obawiać, ponieważ do zabiegu stosujemy znieczulenie miejscowe. Dzięki temu jest on bezbolesny i nie wywołuje dyskomfortu. Mit 2: leczenie implantologiczne może powodować alergię Zdecydowaną większość implantów stomatologicznych wykonuje się z tytanu. Materiał ten jest bardzo dobrze tolerowany przez ludzki organizm. U większości osób nie wywołuje reakcji uczuleniowych, a alergie spowodowane tym surowcem zdarzają się bardzo rzadko. W takich przypadkach implantolog może zastosować wszczep cyrkonowy. Mit 3: wszczepienie implantu jest długotrwałe Samo wszczepienie implantu trwa krótko. Implantolog do wykonania zabiegu potrzebuje od kilkunastu minut do maksymalnie godziny. Natomiast po upływie od 7 do 10 dni od wszczepienia implantu pacjent przychodzi na kontrolę, podczas której dentysta sprawdza, jak przebiega proces gojenia i zdejmuje szwy. Zrastanie się implantu z kością trwa od 3 do 6 miesięcy. W tym czasie można korzystać ze specjalistycznego czasowego wypełnienia protetycznego. Przeczytaj o tym, jak wygląda zabieg implantacji. Mit 4: każdy stomatolog może podjąć się leczenia implantologicznego Jedynie dentyści z profesjonalną wiedzą, praktyką i odpowiednimi kwalifikacjami potrafią w sposób bezpieczny oraz skuteczny wykonać leczenie implantologiczne. Najlepsze kompetencje posiadają stomatolodzy, którzy ukończyli studia podyplomowe i uzyskali tytuł akademicki Master of Science in Oral Implanto­logy. W Polsce posiada go niewielu stomatologów. Do tego elitarnego grona należy wybitny implantolog Dariusz Niesiobędzki, założyciel kliniki Impladent. Mit 5: implanty zębowe nie są trwałe Implantologia jest dziedziną, która cały czas dynamicznie się rozwija i oferuje coraz lepsze rozwiązania, dzięki czemu współczesne implanty wyróżniają się wysoką jakością oraz trwałością. W wielu przypadkach są one rozwiązaniem nawet na całe życie. Kluczowe jest to, aby troszczyć się o nie tak samo jak o naturalne zęby. Aby tak było należy dbać o prawidłową higienę jamy ustnej i regularnie chodzić na wizyty kontrolne. Warto też dwa razy w roku wykonać zabieg profesjonalnej higienizacji w gabinecie dentystycznym. Mit 6: każdy implant jest tej samej jakości bez względu na cenę Zdecydowana większość implantów jest zrobiona z tytanu (patrz punkt 2). Nie oznacza to jednak, że nie ma między nimi różnic. To jakiej są jakości, zależy np. od tego, czy producent inwestuje w testy wytrzymałościowe. Duże znaczenie ma także precyzja wykonania implantu. Istnieje jednak więcej czynników, które mają wpływ nie tylko na wyższą cenę, lecz także na jakość gotowego implantu. Więcej informacji na ten temat uzyskasz w trakcie pierwszej konsultacji implantologicznej. W przypadku implantów zębowych mitem jest to, że każdy z nich jest tej samej jakości bez względu na cenę, ponieważ wykonuje się je z tego samego materiału. Warto pamiętać, że na trwałość wszczepu ma wpływ nie tylko budulec, lecz także precyzja z jaką został wykonany. Mit 7: implantów stomatologicznych nie można wszczepić w przypadku całkowitego braku uzębienia Wszczepienie implantów jest najbardziej wskazanym sposobem leczenia dla osób, które utraciły wszystkie zęby. Wszczepy są stabilne, protezy zębowe umocowane są do nich na stałe i nie chwieją się. Dzięki temu pacjenci bez trudu mówią, przeżuwają pokarmy i odzyskują swobodę uśmiechania się, co oczywiście pozytywnie wpływa na ich samoocenę oraz komfort życia. Zobacz film o implantach, które stosujemy w naszych gabinetach. Mit 8: implanty stomatologiczne są przeciwwskazaniem do zrobienia rezonansu magnetycznego Nie ma dowodów świadczących o ich szkodliwym działaniu na zdrowie w trakcie wykonywania rezonansu magnetycznego, jednak przed badaniem należy poinformować lekarza o tym, że posiada się implant zębowy. Mit 9: Leczenia implantologicznego nie stosuje się u starszych pacjentów Implanty wszczepia się także starszym osobom. To stan zdrowia może być przeszkodą do wykonania zabiegu, a nie wiek pacjenta. Jeżeli jest w dobrej kondycji i nie ma przeciwwskazań do przeprowadzenia zabiegu, stomatolog może zastosować u niego leczenie implantologiczne. Leczenie implantologiczne jest bezbolesne i dobrze tolerowane przez organizm. Przyjmuje się u około 96 procent pacjentów. Sztuczny ząb, czyli implant razem z przymocowaną do niego koroną, jest bardzo zbliżony do prawdziwego, zarówno jeśli chodzi o kwestie estetyczne, jak i funkcjonalność. Wygląda naturalnie, umożliwia normalne przeżuwanie pokarmów i swobodną artykulację. A do tego charakteryzuje się dużą trwałością – jeśli będziesz stosować się do zaleceń stomatologa, to implant może być rozwiązaniem nawet na całe życie. Dowiedz się więcej na temat zalet posiadania implantów zębowych. Jeśli masz jakiekolwiek pytania związane z leczeniem implantologicznym, zadzwoń do naszej kliniki pod numer +48 22 632 20 20 lub +48 22 632 32 30. Chętnie na nie odpowiemy. Zapraszamy do kontaktu! Prawidłowo zaplanowane i przeprowadzone leczenie implantologiczne zwykle nie niesie za sobą podwyższonego ryzyka. Jest bowiem w pełni przewidywalne i zazwyczaj zamyka się w okresie pół roku. Jeżeli po tym czasie pojawiają się komplikacje, wynika to zazwyczaj z nieprawidłowości leczenia, bądź ze złej kwalifikacji do zabiegu lub nieprawidłowego postępowania pacjenta w okresie po zabiegowym i braku współpracy z lekarzem prowadzącym. Niekompetencja lekarza, brak współpracy pacjenta lub zły plan leczenia mogą spowodować spore problemy zdrowotne. Czasem słyszy się opinie, że po wstawieniu implantu mamy uczucie obcego ciała w buzi, zdarzają się także komplikacje po leczeniu stomatologicznym, objawiające się bólami głowy. Czy te objawy są normalne po zabiegu? Wszczepienie implantów – jakie objawy nie powinny budzić niepokoju? Po wszczepieniu implantu mogą pojawić się różne objawy powodujące dyskomfort, niektóre z nich są normalne i nie powinny jednak one pacjenta niepokoić. Są to:: zasinienie w rejonie operowanym, opuchlizna tkanek (zwykle rejon policzka), ból, tkliwość po ustąpieniu znieczulenia, uczucie ciała obcego dla języka. Powyższe dolegliwości można zazwyczaj zminimalizować, stosując zwykłe środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Warto wiedzieć: Leczenie implantologiczne – w Polsce czy za granicą? Co powinno nas zaniepokoić po leczeniu implantologicznym? Do objawów, które powinny zaniepokoić pacjenta z wszczepionym implantem należą: silny, nawracający (mimo stosowanych leków) lub promieniujący ból, gorączka, odrętwienie w obrębie operowanego rejonu, krwawienie z miejsca operowanego lub struktur towarzyszących, ból zęba sąsiadującego z miejscem operowanym, trudności w przełykaniu, ból gardła i powiększone węzły chłonne, krwawienie z nosa, obrzęk i wysięk ropny z miejsca operowanego. Aby uniknąć problemów z implantami, należy pamiętać, że wymagają one systematycznego czyszczenia i kontroli u stomatologa. Tak jak w przypadku naturalnych zębów, należy je myć szczoteczką i czyścić nicią dentystyczną. Na wizyty kontrolne należy zgłaszać się co sześć miesięcy lub częściej, zgodnie z zaleceniami lekarza lub higienistki stomatologicznej. Sukces leczenia implantologicznego zależy od współpracy lekarz-pacjent – niestosowanie się do zaleceń lekarza i zaniedbywanie higieny jamy ustnej może bowiem powodować liczne problemy w leczeniu. Polecamy: Jak wygląda implantacja zęba? – wywiad Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Zabiegi rekonstrukcyjne dokonały rewolucji w implantologii. Są to zabiegi mające kluczową rolę w sukcesie leczenia, gdyż odtwarzając odpowiednie podłoże kostne do wszczepienia implantów zapewniają długotrwały efekt leczenia zarówno pod względem funkcjonalnym jak i estetycznym. Są to następujące zabiegi: Sterowana regeneracja kości ( Guide Bone Regeneration – GBR ) Podnoszenie dna zatoki szczękowej Przeszczep bloków kostnych Przeszczep pierścieniowy kości ( Bone Ring Block Technique ) Rozszczep wyrostka zębodołowego Lateralizacja nerwu zębodołowego dolnego żuchwy Osteodystrakcja Sterowana regeneracja kości i tkanek Ubytek kostny dotychczas powodował negatywne skutki w budowie i funkcjonowaniu szczęki i żuchwy. Często również ograniczał lub uniemożliwiał wszczepienie implantów. Jednak ogromny postęp w chirurgii stomatologicznej i szczękowo-twarzowej pozwolił na opracowanie procedur zabiegów Sterowanej Regeneracji Kości i Tkanek. Pozwalają one na odbudowę tkanki kostnej u osób, u których doszło do jej zaniku. Dzięki temu możliwe staje się zastosowanie implantów stomatologicznych u znacznie szerszej grupy pacjentów. Sterowana Regeneracja Kości i Tkanek stając się częścią standardowego postępowania w leczeniu ubytków kości przyczynia się do rozwoju nowoczesnej implantologii stomatologicznej. Obecnie regeneracja kości staje się niezbędna w 60% przypadków wszystkich zabiegów z zakresu implantologii. Na czym polega Sterowana Regeneracja Kości? W skrócie jest to umieszczenie w rekonstruowanej okolicy materiału kościozastępczego oraz pokrycie go specjalną błoną zaporową. Dzięki błonie zaporowej regenerowany obszar jest chroniony przed wrastaniem tkanek miękkich. Po kilku miesiącach materiał kościozastępczy ulega przebudowie na pełnowartościową, własną tkankę kostną pacjenta, w którą bez obaw można wprowadzić implanty stomatologiczne. Materiał kościozastępczy pełni w tym procesie funkcje matrycy (swoistego „rusztowania”) dla regeneracji kostnej i procesu przebudowy kości własnej pacjenta. Jakie technologie są wykorzystywane do odbudowy kości? W rekonstrukcji kości mamy do wyboru wiele różnych materiałów: kość ludzka pochodzenia autogennego tzw. autoprzeszczepy, czyli kość pobrana od tego samego pacjenta, kość ludzka pochodzenia homogennego czyli kość pobrana od zmarłych dawców, przechowywana w bankach kości, kość pochodzenia zwierzęcego (ksenografty) oraz syntetyczne substytuty kostne (materiały alloplastyczne). Udowodnione działanie i bezpieczeństwo to z pewnością jedne z najważniejszych kryteriów. Należy więc wybierać materiały, które posiadają najwięcej długoletnich publikacji naukowych dowodzących ich skuteczności klinicznej. Podnoszenie dna zatoki szczękowej (Sinus lift) W przypadku braku zębów w odcinku bocznym szczęki dochodzi do zaniku kości szczęki i obniżenia dna zatoki szczękowej, co uniemożliwia wszczepienie implantów. Zabieg polega na precyzyjnym uniesieniu błony śluzowej zatoki szczękowej i zaaplikowaniu w to miejsce preparatu kościozastępczego, co w konsekwencji doprowadza do otworzenia brakującej objętości kości. Zabieg wykonuje się dwiema metodami: Metoda otwarta Zabieg poprzedzający wszczepienie implantów, zwłaszcza w przypadku trudnych warunków anatomicznych w bocznych bezzębnych rejonach szczęki. Technika wskazana przy dużym zaniku wyrostka zębodołowego szczęki i znacznej ekspansji zatoki szczękowej. Trudności te polegają w dużym uproszczeniu na braku wystarczającej ilości kości wyrostka zębodołowego szczęki, w którym można by umieścić implanty i na nich odbudować utracone zęby. Dzieje się tak najczęściej na skutek następujących czynników: nadmiernego powiększenia objętości zatoki szczękowej spowodowaną przedwczesną utratą zębów w odcinkach bocznych szczęki, zanikiem kości na skutek użytkowania ruchomych protez osiadających, zmian patologicznych tkanek kostnych wokół korzeni zębów oraz poziomym zanikiem wyrostka zębodołowego związanym z wiekiem pacjenta. Pierwsze zabiegi podniesienia dna zatoki szczękowej wykonano w połowie lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Obecnie jest to rutynowe postępowanie. Metoda zamknięta Wskazana przy nieznacznym zaniku wyrostka zębodołowego szczęki. Zaletą tej metody jest mniejsza inwazyjność i prostota zabiegu. Czas trwania zabiegu jest znacznie krótszy, nie wymaga szerokiego odsłonięcia operowanej okolicy. W przeciwieństwie do zabiegu podnoszenia dna zatoki szczękowej metodą otwartą, gdzie wszystko jest wykonywane pod kontrolą wzroku, metoda zamknięta ma perwne ograniczenia. Największym ograniczeniem tej metody jest brak kontroli wzrokowej podczas zabiegu, przez to istnieje większe ryzyko perforacji błony wyścielającej zatokę szczękową. Ponadto ograniczona również jest wysokość podniesienia dna zatoki szczękowej . Przeszczep bloków kostnych W przypadkach skrajnego zaniku kości zarówno w żuchwie jak i szczęce stosuje się przeszczep bloków kostnych. Przeszczep kości można z dowolnego miejsca, w którym ewentualny brak nie będzie negatywnie rzutował na zdrowie czy funkcję danej części ciała. Zazwyczaj przeszczep jest pobrany z okolicy bródki lub kąta żuchwy. Następnie przeszczep ten jest ustabilizowany za pomocą tytanowych śrub. Po okresie 4 miesięcy dochodzi do zrostu przeszczepu z podłożem kostnym. Po ocenie radiologicznej przeszczepu i stwierdzenia prawidłowego zrostu przeszczepu z podłożem kostnym, przystępuje się do wszczepienia implantów. Przeszczep pierścieniowy kości według prof. Giesenhagena (BONE RING BLOCK TECHNIGUE) Przeszczep pierścieniowy kości jest metodą z wyboru w przypadkach zaniku kości wyrostka zębodołowego zarówno w wymiarze poziomym jak i pionowym. Polega ona na rekonstrukcji kości w postaci 3D. Przeszczep najczęściej jest pobrany z okolicy bródki. Zaletą tej metody jest skrócenie czasu leczenia, gdyż przeszczep ten jest przymocowany do podłoża kostnego za pomocą implantu. Na podstawie statystek naszej kliniki, odtworzenie kości przeszczepem pierścieniowym daje bardzo wysoki odsetek powodzenia sięgający 98%. Rozszczepienie kości Po utracie zęba następuje fizjologiczny zanik kości wyrostka zębodołowego. Niedostateczna wysokość i szerokość kości bywa ograniczeniem do wszczepienia implantów zębowych. W takich przypadkach konieczna jest wcześniejsza odbudowa utraconej tkanki kostnej. Rozszczepienie kości ma zastosowanie w w przypadkach niedostatecznej szerokości wyrostka zębodołowego , przy jego zadowalającej wysokości. Rozszczepione blaszki kostne stwarzają przestrzeń umożliwiającą utworzenie między nimi stabilnego łoża dla implantu. Uzupełnieniem tej techniki zabiegowej jest zastosowanie preparatu Bio-Oss i wiórów kostnych umieszczanych w szczelinie, którą tworzymy po rozszczepie kości. Metoda rozszczepu kości pozwala określić zakres i jakość rozbudowy utraconej kości. Bardzo pomocna dla tej metody jest technika piezochirurgiczna. Dzięki jej zastosowaniu, traumatyzacja tkanki kostnej podczas cięcia jest minimalna w porównaniu do tradycyjnych metod zastosowanych w chirurgii rekonstrukcyjnej kości. Osteodystrakcja Osteodystrakcja polega na nacięciu lub wycięciu bloczka kostnego w miejscu ubytku kości i następnie za pomocą dystraktora na bardzo powolnym stopniowym rozciąganiu kości . Podczas tego procesu dochodzi do odtworzenia tkanki kostnej w miejsjcu ubytku kości oraz przebudowy i rozrostu otaczających tkanek miękkich. Osteodystrakcja przebiega w czterech etapach: Osteotomia czyli wycięcie bloczka kostnego lub kortykotomia czyli nacięcie blaszek kostnych oraz zamontowanie dystraktora wewnątrzustnego – urządzenie do mechanicznego rozciągania kości. Faza spoczynkowa trwająca około 7 dni od założenia dystraktora i osteotomii lub kortykotomii. Dystrakcja polegająca na rozciąganiu kości o około 1mm na dobę. Okres stabilizacji : po uzyskaniu odpowiedniej wysokości kości za pomocą dystraktora , niezbędny jest około okres 8 tygodni celem stabilizacji nowopowstałe tkanki kostnej. Po okresie stabilizacji dochodzi do usunięcia dystraktora. Osteodystrakcja umożliwia wszczepienie implantów w przypadkach znacznego zaniku kości, poprzez tworzenie nowej kości w sposób szybki i ukierunkowany, z jednoczesnym rozrostem tkanek miękkich. Po 3 miesiącach od zakończenia leczenia przy użyciu dystraktora można przystąpić do wszczepienia implantów. Q: Ile to kosztuje? A: Koszt odbudowy wszystkich zębów w szczęce lub żuchwie metodą Sobczak Concept® jest ustalany indywidualnie z lekarzem podczas bezpłatnej konsultacji. Podczas konsultacji wykonywane jest badanie stanu zdrowia jamy ustnej Pacjenta oraz tomografia komputerowa i skan wykonany skanerem wewnątrzustnym. Na podstawie tych badań, lekarz planuje leczenie. W specjalnym progranie planuje pozycje implantów, ich grubość, długość oraz kąt nachylenia, a także szablon chirurgiczny, przez który implanty zostaną wprowadzone dokładnie w zaplanowane przez lekarza miejsca. Podczas konsultacji Pacjent otrzymuje dokładny koszt leczenia w jego konkretnym przypadku. Cena obejmuje planowanie, wykonanie szablonu chirurgicznego, wprowadzenie implantów, łączniki protetyczne oraz most tymczasowy Sobczak Bridge™, który jest projektowany i wykonany w 100% cyfrowo w naszym własnym laboratorium protetycznym. Q: Ile czasu trwa leczenie metodą Sobczak Concept®? A: Czas leczenia metodą Sobczak Concept® wynosi od 3 do 7 godzin. Zazwyczaj po ok. 1-3 godzinach od zakończenia części chirurgicznej, Pacjent może użytkować most tymczasowy. Q: Jaka jest różnica pomiędzy metodą Sobczak Concept®, a innymi metodami leczenia? A: Sobczak Concept® Inne metody Zabieg planowany cyfrowo indywidualnie dla Pacjenta Pacjent jest "dostosowywany" do zabiegu poprzez np. redukcję kości Czas zabiegu wraz osadzeniem na implantach mostu Sobczak Bridge™, to zazwyczaj ok. 3 - 6 godzin Czas zabiegu - ??? Implanty wprowadzane są bardzo precyzyjnie przez szablon chirurgiczny. Superdokładny wycisk cyfrowy, wykonany skanerem wewnątrzustnym, przenosi sytuację w jamie ustnej Pacjenta prosto naszego laboratorium protetycznego Pobierany jest klasyczny wycisk masą wyciskową Odbudowa protetyczna - most Sobczak Bridge™ Inna odbudowa protetyczna - najczęciej proteza na implantach Nie ma sztucznych dziąseł Most stanowi proteza, która jest osadzona na implantach Wygląda i funkcjonuje jak zęby Pozwala zachować dziąsła Pacjenta i idealnie do nich przylega Superdokładny, bo zaprojektowany i wykonany w 100% cyfrowo Q: Dlaczego Sobczak Bridge™? A: Sobczak Bridge™ Nie ma sztucznych dziąseł; Pozwala zachować dziąsła Pacjenta i idealnie do nich przylega; Wygląda jak zęby; Funkcjonuje jak zęby; Super-dokładny, bo zaprojektowany i wykonany w 100% cyfrowo. Q: Do czego prowadzi brak zęba? A: Zęby trzonowe znajdujące się z tyłu naszej jamy ustnej pozwalają nam sprawnie gryźć pokarm i stabilizują wszystkie pozostałe zęby. Ich utrata odbiera oparcie kontaktującym zębom pozbawiając je naturalnej podpory, a w konsekwencji stabilizacji przez co te zaczynają się ruszać i przesuwać w kierunku luki. Długi czas funkcjonowania bez uzupełnienia protetycznego zwłaszcza przy braku kilku zębów może uniemożliwić ich późniejsze zastąpienie. Dodatkowo należy pamiętać, że zdrowe zęby stymulują kość i dziąsła zapobiegając tym samym zanikowi kości i opadaniu dziąsła. Istotna jest również kwestia estetyczna ponieważ zapadająca się kość sprawia, że podporę tracą wargi i policzki zapadając się i obiwsając. Zmianie ulegają także przyzwyczajenia żywieniowe. Im więcej zębów brakuje, tym większej ilości pokarmów unikamy obawiając się trudności związanych z ich przeżuwaniem. Wszystkie te czynniki pokazują jak ważne jest uzupełnienie nawet pojedynczych braków w celu uniknięcia postępujących negatywnych konsekwencji. Q: Czym jest implant? A: Implant to nowy korzeń zęb. Jest wykonany z tytanu, który zrasta się z kością tak, jak złamana kończyna i jest traktowany przez organizm jak jego integralna część. Q: Czym jest uzupełnienie protetyczne? A: W przypadku Sobczak Concept® uzupełnieniem protetycznym jest most mocowany do implantów, który ma na celu zastąpienie brakujących lub wymagających usunięcia zębów. W przypadku tradycyjnego mostu, opartego na zębach Pacjenta, lekarz musi opracować sąsiadujące z luką zdrowe zęby w celu przygotowania filarów podparcia. Jednym z elementów, które odróżniają wykonywaną przez nas metodę od innych rozwiązań jest dobór materiałów. Stosujemy wyłącznie najwyższej jakości ceramikę i podbudowy nie odróżniające się barwą i fakturą od tych, które możemy zauważyć na zdrowych zębach. Bardzo często stomatolodzy korzystają z uzupełnień z podbudową metalową, co z upływem czasu może doprowadzić do odsłonięcia przy dziąśle nieestetycznej, ciemniejszej linii metalu. To jeden z wielu powodów, dla których proponujemy tylko mosty pełnoceramiczne. Q: Kiedy stosuje się implanty? A: Odpowiedź na to pytanie znajdą Państwo w specjalnie przygotowanych stronach dotyczących zastosowania implantów w przypadku: braków jednozębowych braków wielozębowych braków całkowitych Q: Jakie zalety niesie za sobą zastosowanie implantu? A: Uzupełnienia oparte na implantach stomatologicznych są niezwykle trwałe. Pozwalają na użytkowanie przez wiele lat, a przy zachowaniu odpowiedniej higieny i zasad użytkowania nawet do końca życia. Nie powodują konieczności szlifowania sąsiadujących zdrowych zębów, a ich utrzymanie w czystości jest tak samo proste, jak zębów naturalnych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich biokompatybilnych materiałów ludzki organizm akceptuje je bez problemu umożliwiając bezproblemowe jedzenie i mówienie. Nowe zęby zachowują się dokładnie tak, jak prawdziwe, a ich wygląd jest zdrowy i w pełni naturalny. Q: Kiedy najlepiej uzpełnić brak zębowy? A: Zdecydowanie jak najszybciej po utracie zęba! Odbudowa we właściwym czasie pozwoli zapobiec nieprzyjemnym konsekwencjom i dalszym powikłaniom, które mają ogromny wpływ na pozostałe zdrowe zęby. Q: Co oznacza miękka dieta? Co mogę jeść po zabiegu Sobczak Concept®? A: Specjalnie dla Państwa opracowaliśmy we współpracy z dietetykiem Zalecenia dietetyczne oraz przykładowe Przepisy na śniadanie, obiad, kolację oraz na małe przekąski. Smacznego:) Q: Dlaczego nie proteza? A: Wielu Pacjentów jest zmuszonych do noszenia protez. Jednak przeszkadza im ogromny dykomfort związany z bólem, silnym odruchem wymiotnym albo po prostu wstydem. Wielu z nich nie nosi ich wcale, albo tylko wtedy, gdy już naprawdę nie mają innego wyjścia. Posiadanie protezy wpływa negatywnie na samopoczucie człowieka, często wykluczając go z życia społecznego. Pacjenci, którzy korzystają z protez często narzekają na dokuczające resztki pokarmowe zalegające pod protezą, przez co może dojść do powstania odleżyn, które u większości powodują ból. Ucisk na tkanki, spowodowany użytkowaniem protezy prowadzi do stanów zapalnych w jamie ustnej, zaś dłuższe użytkowanie prowadzi do zaniku kości. To sprawia, że proteza przestaje pasować i zaczyna się ruszać, powodując jeszcze większy dyskomfort. Potrzebne jest potem ponowne dopasowanie protezy do nowych warunków, ale i tak później to wszystko się powtarza. Aż proteza nie ma się już na czym trzymać, a kości pozostaje na tyle mało, że w wielu przypadkach implantów nie da się już wprowadzić, albo potrzebne są dodatkowe zabiegi odbudowy kości. Niedopasowana proteza zwiększa dyskomfort codziennego życia, negatywnie wpływając na jedzenie, mówienie. Dlatego też wybór protezy powinien być ostatecznością po sprawdzeniu wszystkich dostępnych alternatyw. Najlepszym obecnie rozwiązaniem, najbardziej zbliżonym do naturalnych zębów, są implanty. Dzięki nim można odbudować zarówno pojedyncze braki zębowe, jak również wszystkie zęby. W przypadku bezzębia, zabieg Sobczak Concept® może przywrócić zęby, o których Pacjenci marzą. Zęby, które "wyrastają" z ich własnych dziąseł. Dzięki komputerowemu planowaniu, zabieg jest bardzo dokładny, rezultaty wspaniałe, a estetyka cudowna; Dzięki precyzyjnemu wykonaniu i doświadczeniu lekarza, zabieg Sobczak Concept® jest całkowicie komfortowy. Komputerowa dokładność i szybkość. To wszystko przekłada się także na trwałość leczenia. Dzięki zabiegowi Sobczak Concept® i doskonałemu planowaniu, podczas jednego zabiegu możliwe jest: usunięcie zniszczonych zębów; usunięcie stanów zapalnych, które powodują ból; wprowadzenie implantów; osadzenie na nich mostu, który przede wszystkim: nie ma sztucznych dziąseł; pozwala zachować dziąsła pacjenta; idealnie przylega do dziąseł, dzięki czemu nie zbierają się pod nim resztki jedzenia; wygląda jak zęby; funkcjonuje jak zęby; jest superdokładny, bo zaprojektowany i wykonany w 100% cyfrowo! Nasi Pacjenci mówią, że odzyskali swoje życie:

odbudowa kości pod implanty forum